Dziurawiec występuje w kilkuset gatunkach niemalże na całym świecie. W Polsce bardzo dobrze znany jest dziurawiec zwyczajny (pospolity) i o nim tutaj napiszemy, gdyż to on znalazł zastosowanie w ziołolecznictwie.

Jak rozpoznać dziurawiec – kiedy zbierać?

Zanim rozpoczniesz zbieranie dziurawca, musisz wiedzieć, jak on wygląda, by go nie pomylić z żadnym innym zielem. Ta roślina da się rozpoznać poprzez charakterystyczne liście na twardej łodyżce. Gdy spojrzysz przez liść dziurawca pod światło, zobaczysz prześwity, jakby dziurki na liściu. Jednak te rzekome dziurki w rzeczywistości są zbiorniczkami z olejkiem eterycznym.

Spodnia część liścia jest jaśniejszego koloru niż wierzchnia. Listki o różnej wielkości rozmieszczone są na łodyżce nieregularnie, a ich końce są zaokrąglone, czasami podwinięte. Mają kształt podłużny lub jajowaty. Mogą też wyglądać jak ucięte.

Żółte kwiatuszki są misterne i składają się z 5 lub 4 płatków. Rosną w skupieniu i są niesymetryczne. Każdy kwiatostan ma 20 pręcików, z którego każdy zakończony jest ciemną kropeczką (to tzw. czarny gruczołek). Pręciki otaczają jeden słupek – zalążnię.

Czy wiesz, że Dziurawiec kiedy zbierać go zaczynasz, musi już rozpocząć kwitnienie, ale jeszcze nie rozwinąć całkowicie wszystkich pąków kwiatowych? Tylko wtedy ma on w sobie najwięcej prozdrowotnych składników.

Jakie ma dziurawiec zastosowanie?

Dziurawiec pospolity to prawdziwy balsam na stłuczenia i trudno gojące się rany miażdżone. Leczy owrzodzenia skórne oraz oparzenia. Przy tych schorzeniach dziurawiec stosuje się zewnętrznie, czyli wystarczą tutaj okłady lub przemywanie ran wyciągiem z dziurawca.

Tak bardzo zwyczajny, a niesamowity w ratowaniu zdrowia dziurawiec zastosowanie ma nie tylko zewnętrzne, ale również wewnętrzne. Możesz pić jego napar, gdy masz chore naczynia krwionośne i miażdżycę tętnic. Doskonale łagodzi także przebieg biegunki, nieżyt żołądka, stany zapalne dróg żółciowych. Warto go stosować również zapobiegawczo.

Latem, gdy jest duże nasłonecznienie, lepiej zaprzestać spożywania dziurawca, aby zapobiec niebezpiecznemu poparzeniu słonecznemu skóry. Ewentualnie wypić słaby jego napar na noc (jednorazowo wystarczy zaparzyć pół saszetki suszonego dziurawca zamiast całej porcji).

Dziurawiec pospolity to także doskonały lek regenerujący tkankę nerwową. Poprawia nastrój, uspokaja, wycisza i pozwala spokojnie zasnąć. Jednak nigdy nie wolno dziurawca spożywać, jeżeli przyjmuje się jednocześnie leki przeciwdepresyjne. Połączenie tych specyfików z dziurawcem może poważnie pacjentowi zaszkodzić.